Antisemitisme in België en in de Europese Unie

Hoe veilig voelen onze Joodse landgenoten zich. De indruk heerst dat de Joodse gemeenschap in ons land goed geaccepteerd wordt en zich weinig zorgen hoeft te maken. Het feit dat een vooraanstaande Jood (Michaël Freilich) tijdens de afgelopen verkiezingen in het Federale Parlement werd verkozen, lijkt op een verregaande integratie te wijzen. En toch duiken af en toe berichten over antisemitische incidenten op. Wellicht niet zo expliciet als in buurland Frankrijk, maar toch. Binnen de Europese Unie worden regelmatig onderzoeken gedaan om te zien of er een toenemende Jodenhaat valt waar te nemen. De resultaten daarvan zijn niet echt geruststellend …

Aan iedere bediening komt een eind. Het klinkt wat hard, maar het is een realiteit. Immers, ook werkers in Gods Koninkrijk kennen op een bepaald moment zoiets als pensioen. Christiane Cousinne, jarenlang achter de schermen actief bij OMF, wist al een tijdje dat het ogenblik naderde om het kalmer aan te gaan doen. Niet eenvoudig als je tegelijkertijd hoopt het werk aan iemand anders te kunnen overdragen... Ook al oefende zij haar missie niet uit in een ver land, toch is ze een zendelinge in hart en nieren. Niet met een opvallende taak, maar met een ‘administratieve job’. Uiteindelijk heeft iedere organisatie een goed draaiend secretariaat nodig. Op die manier kunnen de werkers hun taak optimaal uitvoeren. Christiane is iemand die dat ‘achtergrondwerk’ altijd met veel plezier heeft gedaan. Niet altijd even eenvoudig – het was een parcours waarop een weg af en toe dood leek te lopen – maar wel bijzonder gezegend. Nu er uiteindelijk een opvolger is gevonden, kan ze ‘op rust gaan’, hoewel dat niet wil zeggen dat ze haar engagement bij OMF volledig loslaat. En toch, het is een mooi moment om terug te blikken op een ‘carrière in dienst van God’.

Naar aanleiding van de verkiezingen in ons land – en de regeringsvormingen die daarop volgen – hebben de levensbeschouwelijke verenigingen, die samen de VILD vormen (Vlaamse InterLevensbeschouwelijke Dialoog), een memorandum opgesteld voor de verschillende parlementen in ons land. Er heerst nogal wat onrust op het vlak van de relatie tussen de levensbeschouwelijke verenigingen en de overheid. Zo werd er in de afgelopen legislatuur een einde gemaakt aan de de zendtijd van de levensbeschouwelijke verenigingen (aan evangelische zijde ingevuld door ERTS), en besloot minister Homans om geen plaatselijke ‘parochies’ meer te erkennen, zodat heel wat dossiers voor nieuwe ‘bedienaars van de eredienst’ in de koelkast belandden.

De levensbeschouwelijke verenigingen vragen aan de nieuwe regeringen een correcte behandeling, rekening houdend met

De Wereld Evangelische Alliantie (WEA) en de Refugee Highway Partnership roepen samen de kerken wereldwijd op om een dag apat te zetten om te bidden voor de vluchtelingen. In België wordt deze dag ondersteund door Gave Veste. Een kerk kan kiezen tussen zondag 16 juni of zondag 23 juni – en in de dagen daartussen mag er natuurlijk ook gebeden worden.

Het nieuws over vluchtelingen is in deze tijd van snelle media doorgaans maar erg vluchtig. Maar ook als de asielzoekers uit de hoofdpunten van het journaal verdwenen zijn, blijft hun realiteit hetzelfde, waar ze zich ook op deze wereld bevinden. “De situatie kan overweldigend lijken, maar als de plaatselijke kerken tijd nemen om te bidden en nadenken over Gods perspectief voor mensen op de vlucht en als ze dan een hand uitreiken naar de mensen in hun eigen omgeving die gedwongen hun huis te verlaten, dan kunnen ze een grote impact hebben op de levens van die mensen”, zegt Ephraim Tendero, Algemeen Secretaris van de WEA. “De Vluchtelingengebedsdag kan een uitstekende gelegenheid zijn voor de plaatselijke kerk om betrokken te raken”.

Bestaan er toevallige ontmoetingen? De meningen daarover verschillen, maar soms is het overduidelijk dat twee mensen elkaar niet zomaar tegenkomen. Midden in de Eerste Wereldoorlog ontmoette de Amerikaan Ralph Norton een Belgische soldaat. Uiteindelijk zou dat tot de oprichting van de Belgische Evangelische Zending leiden. Maar voor het zover was, had het nog heel wat voeten in de aarde. Vooral de modderige aarde van de loopgraven rond Ieper. Op het desolate slagveld van de Westhoek, in de barre omstandigheden van de velden rond de IJzer, overal bracht de ‘groote oorlog’ dood en verderf. Een plek waar hoop onvindbaar leek: de witte graven van vandaag verwijzen naar de zwarte dreiging van ruim honderd jaar geleden. Maar tegelijk waren er lichtpuntjes in de donkere nacht, die houvast boden aan de soldaten voor wie de enige zekerheid het nadere einde leek …

Met het oog op de verkiezingen van 26 mei heeft interfederaal gelijkekansencentrum Unia 61 aanbevelingen opgesteld voor de volgende regeringen. Het gaat over suggesties om de nog altijd sterk aanwezige discriminatie in ons land te bestrijden. Onder de titel ‘Inzetten op mensenrechten’ komen heel wat onderwerpen aan bod: van onderwijs tot gezondheidszorg, van immigranten tot gehandicapten, van huisvesting tot werkloosheidsuitkeringen, kortom: alle terreinen waar discriminatie merkbaar is.