Migratie is een heet hangijzer voor Europa sinds de grote crisis van 2015 toen er een grote migratiestroom op gang kwam. Het aantal vluchtelingen dat momenteel bij ons aankomt, is een intussen afgenomen, maar ook dit jaar zijn er meer dan 1000 mensen verdronken op de Middellandse Zee terwijl ze probeerden ons continent te bereiken. Met nieuwe conflicten in Afrika, en met de machtsovername door de Taliban in Afghanistan, kan er alleen maar een toename van de getallen verwacht worden. Vindt Europa de veerkracht om hier op een goede manier mee om te gaan, of weten politiek en maatschappij hier geen raad mee?

Generatie Z gelooft, maar niet in de kerk.

In hoeverre zijn jongeren nog gelovig? In de kerk kom je ze misschien niet zoveel tegen, maar dat wil nog niet zeggen dat ze niet met geloof bezig zijn. Dat is een belangrijke vaststelling uit het rapport van het Springtide Research Instituut. Generatie Z – dat zijn momenteel de jongeren in de leeftijdscategorie tussen 13 en 25 jaar – worden met de belangrijkste vragen van het leven geconfronteerd, zoals: ‘Wie ben ik?’, ‘Wat zal ik doen met mijn leven?’, ‘Welke beslissingen kan ik nemen die mijn levensloop kunnen bepalen?’ In de zoektocht speelt religie een grotere rol dan men zou denken. Toch vertaalt die belangstelling zich meestal niet in een toewijding aan een instituut als de kerk.

De Amerikaanse onderzoeksinstelling houdt zich specifiek bezig met het bestuderen van jongeren tussen 13 en 25: “Wij zijn sociale wetenschappers met een hart voor jonge mensen. Onze belangrijkste zorg: het openbloeien van alle jonge mensen, ongeacht hun geloof of identiteit. En onze belangrijkste doel: mensen die voor jongeren zorgen helpen dat beter te doen”.

EU-commissaris wil christelijke terminologie terugdringen

Een intern rapport over de terminologie van de EU heeft onlangs heel wat ophef veroorzaakt in de Europese Commissie en daarbuiten. De Maltese Commissaris voor Gelijkheid Helena Dalli presenteerde onlangs een reeks voorstellen om de begrippen die binnen de EU gebruikt worden, neutraler te maken. Het idee werd opgemerkt door de Italiaanse tabloid ‘Il Giornale’ en zorgde direct voor controverse. Vooral de suggesties om ‘christelijk taalgebruik’ te vervangen door niet-religieus gebonden termen, deed een aantal mensen de wenkbrauwen fronsen.

De voorstellen van Dalli zijn zeer uiteenlopend. Zo is er de aanbeveling om bijvoorbeeld de toehoorders bij een lezing of presentatie niet meer aan te spreken met ‘dames en heren’, maar met ‘beste collega’s’. Ook andere suggesties werden gedaan om genderneutraal te zijn. Echter, wat het meest in het oog sprong, was het voorstel om er niet langer van uit te gaan dat iedereen christen is, en dus ook geen christelijke termen te gebruiken: “Niet iedereen viert de christelijke feesten, en zelfs niet alle christenen vieren Kerst op dezelfde datum.

De rol van evangelische christenen in de zorg voor Gods schepping

Kerk en klimaat, het lijkt geen voor de hand liggende combinatie. Gelovigen richten zich vooral op het hemelse, terwijl natuur en klimaat eerder ‘aardse’ zaken zijn. Christenen worden ook verondersteld eerder conservatief te zijn, en behoudsgezinde politici zijn niet zelden klimaatontkenners. Dat is alleszins de perceptie. Op de afgelopen klimaatconferentie, in Glasgow, waren veel voorbeelden van het tegendeel te zien. Tussen de vele lobbyisten waren ook afgevaardigden van religieuze organisaties. Zo toont Tearfund internationaal al geruime tijd aandacht voor de actuele problemen en baseren een aantal toonaangevende wetenschappers hun engagement op een uitgesproken christelijke inspiratie. Dat de tijd dringt, is hen ook niet ontgaan.

Bij Tearfund, een internationale christelijke organisatie die strijdt tegen de armoede in de wereld, is men zich bewust dat de klimaatproblematiek niet alleen problemen oplevert voor de rijkere landen, maar vooral arme regio’s treft. Waar de Westerse wereld nog redelijk het hoofd kan bieden aan de gevolgen van de opwarming van de aarde, beschikt het Zuiden over veel minder middelen. Reden genoeg voor de organisatie om de ontwikkelingen van dichtbij te volgen – en aanwezig te zijn op COP26.

De Wereld Evangelische Alliantie viert een jubileum: 175 jaar geleden kwamen zo’n 800 evangelische leiders uit 11 verschillende landen samen om een samenwerkingsverband op te richten dat tegenwoordig bekend staat als de World Evangelical Alliance. Ze beschreven het toen als ‘een nieuw gegeven in de geschiedenis van de Kerk: een organisatie die de uitdrukking is van de eenheid onder de christenen die tot verschillende kerken behoren’. Sindsdien is het initiatief uitgegroeid tot een wereldwijde organisatie die honderden miljoenen evangelische christenen samenbindt.

Halfweg de negentiende eeuw kende de evangelische beweging een sterke groei. Die was voor een groot deel het gevolg van de ‘Great Awakening’, die zo’n 100 jaar daarvoor was begonnen. Predikanten als George Whitefield en John Wesley hadden vanaf de jaren 1730 intensief gepredikt, met een religieuze opwekking – een ontwaken – tot gevolg. In die tijd ontstonden verschillende Protestants-evangelische stromingen, die vaak onafhankelijk van elkaar functioneerden. Het kerkelijk landschap in de 19de eeuw toonde een rijke schakering van denominaties of kerkgenootschappen.

Afrika is het continent met de meesten christenen

Nieuws over het christendom is in de media vaak niet erg positief. Verhalen over wantoestanden en kerkverlating domineren de verslaggeving. De statistieken bieden ook niet veel reden tot optimisme: in Amerika is er sprake van een voortgaande terugloop van het aantal christenen en West Europa wordt algemeen als ‘post-christelijk’ beschouwd. Zijn de berichten fout of is het christendom effectief op zijn retour? De derde editie van de World Christian Encyclopedie gaat – onder redactie van Gina Zurlo en Todd Johnson – dieper in op de vraag en het antwoord is in feite: het ligt er maar aan waar je kijkt. In de ‘Lausanne Global Analysis’ verscheen een uitgebreid artikel dat uitleg geeft bij de huidige ontwikkelingen. Hieronder een samenvatting.