Toen bij het begin van de coronacrisis de mogelijkheden van kerken om samen te komen sterk beperkt werden, schakelden heel wat gemeenten over op een vorm van online-dienst. Wie over de mogelijkheden beschikte, zond de wekelijkse kerkdienst in de vorm van een livestream uit. Op die manier kon het kerkelijk leven enigszins voortgezet worden. Die manier van ‘samenkomen’ wordt nog altijd toegepast, maar op veel plaatsen lijkt er een tendens van lagere betrokkenheid te zijn. Thom Rainer, medewerker van The Christian Post zocht naar verklaringen. Zijn vaststellingen hebben betrekking op de Verenigde Staten, maar zijn wellicht ook hier herkenbaar.

Veel kerken hebben aan het begin van het COVID-tijdperk hun eerste stappen gezet in de digitale wereld en waren toen aangenaam verrast. Vaak waren er meer mensen aanwezig in de ‘dienst’ als die online was dan wanneer er een ‘fysieke ontmoeting’ plaatsvond. Sommigen vroegen zich af of het digitale samenkomen niet de toekomst van de kerk was. Dat enthousiasme is intussen weer bekoeld, vanaf het moment dat de ‘kijkcijfers’ drastisch daalden. Wat is er misgegaan?

Het aantreden van een nieuwe president gaat altijd gepaard met de afkondiging van nieuwe regels. Na de recente machtsoverdracht in de Verenigde Staten was dat niet anders. Joe Biden verstrengde een aantal coronamaatregelen om mensenlevens te redden. Hij schafte ook een wet af die het aantal abortussen moest beperken. Zo schreef de nieuwe president een memorandum waardoor een aantal organisaties opnieuw subsidies zullen ontvangen om zwangerschappen vroegtijdig af te breken.

Tijdens het presidentschap van Donald Trump hadden de Verenigde Staten  de ‘Mexican City Policy’ onderschreven die voorkomt dat internationale organisaties die de mogelijkheid van abortus voorzien of promoten, fondsen ontvangen van de Amerikaanse overheid. Sinds Ronald Reagan het idee lanceerde in de jaren ‘80 van de vorige eeuw, hebben Republikeinse regeringen de regel toegepast en werd die onder Democratisch bewind terug afgeschaft. In die zin volgt

Morele geschilpunten zorgen voor spanning in de Unie

Verschillende Oosteuropese landen – of toch op z’n minst een aantal politieke partijen – voelen zich steeds minder thuis in de Europese Unie. Het is geen geheim dat Polen grote vraagtekens zet bij de invloed van de EU, maar ook het Hongarije van Viktor Orban voelt zich er niet thuis. Het conflict draait rond de waarden die de EU nastreeft, en die voor een aantal landen veel te links of te liberaal zijn. Nochtans zijn er heel wat Europarlementsleden van rechtse en conservatieve origine. De Europese Volkspartij (EVP), met een sterk christendemocratische inslag, staat al een tijd op gespannen voet met een van haar leden, de Hongaarse partij Fidesz.  Vorige maand kwam het tot een breuk. Evangelical Focus sprak met de algemeen secretaris van de Hongaarse Evangelische Alliantie over de politieke situatie in zijn land, en over de houding van de evangelische christenen.

In de Europese Unie gaat veel geld om, en worden veel subsidies verdeeld. Sommige landen betalen meer aan de unie dan ze terugkrijgen, andere landen doen eerder hun voordeel met het Europese geld. Vorig jaar waren er heel wat discussies toen de EU besloot om toelagen te koppelen aan het respect voor mensenrechten en democratie in de lidstaten. Waar de verdeling van het beschikbare geld vroeger vooral een technische kwestie was, kwam de nadruk steeds meer te liggen op de houding van de lidstaten ten opzichte van ethische kwesties.

De generaties volgen zich steeds sneller op en elke leeftijdsgroep heeft zijn eigen specifieke kenmerken. Dat heeft ook zijn weerslag op de evangelisatiemethoden. Algemeen wordt aangenomen dat er voor verschillende generaties aparte benaderingswijzen nodig zijn. Steve Sang-Cheol Moon is een Koreaanse zendingsspecialist die oprichter en directeur is van het Instituut voor Interculturele Studies. Hij doceert ook aan verschillende universiteiten en opleidingsinstituten over de hele wereld. Voor ‘Lausanne’ schreef hij een artikel over het bereiken van de zogenaamde ‘Generatie Z’. Een uitgebreide samenvatting.

Je kunt de wereldbevolking op verschillende manieren indelen. Bijvoorbeeld op grond van geografische, etnische of socioculturele grenzen. De traditionele benadering van wereldzending baseert zich voornamelijk daar op. Je kunt ook uitgaan van de verschillende generaties, en dan heb je heel andere uitgangspunten. Het goed begrijpen van de verschillende generaties is essentieel in een snel veranderende wereld.

Begin 2018 overleed de wereldberoemde evangelist Billy Graham. Tegelijkertijd werd er bij Luis Palau, de bekendste evangelist van de Spaanssprekende wereld een ernstige vorm van kanker vastgesteld. Op 11 maart 2021 overleed ook Palau, op de leeftijd van 86 jaar. Het verhaal van Graham was in de Westerse wereld algemeen bekend, dat van zijn Spaanstalige tegenhanger veel minder.

Luis Palau begon zijn ‘carrière’ als tienerpredikant in de straten van Buenos Aires, Argentinië. Uiteindelijk zou hij meer dan 65 jaar actief zijn. Al snel werd hij stagiair bij Graham en mocht hij de bekende prediker af en toe vertalen. Palau vergezelde Graham ook tijdens Eurofest, de grote campagne die in 1975 in Brussel doorging. Als dank voor zijn assistentie hielp de Billy Graham Evangelistic Organisation hem bij de oprichting van zijn eigen organisatie, Luis Palau Ministries.

In Pakistan bestaan uitgebreide ‘godslasteringswetten’ die de belediging van een godsdienst streng bestraffen. Hoewel deze wetten in principe op alle godsdiensten van toepassing zijn, wordt de wet doorgaans alleen toegepast in geval van belediging van de islam. De mogelijke straffen lopen uiteen van boetes tot de doodstraf. Bij het Hooggerechtshof van Peshawar werd onlangs een verzoekschrift ingediend om alleen de doodstraf te behouden en alle andere sancties af te schaffen. Op die manier zou de Pakistaanse wet beter afgestemd zijn op de sharia, de islamitische wetten. Als het verzoek wordt aanvaard, zou dat de situatie van de christenen in het land aanzienlijk verslechteren.