Benieuwd naar de geschiedenis van de EAV, bekijk dit filmpje.

In de recente editie van de Lausanne Global Analysis schrijft Tehmina Arora, jurist uit Delhi (India), gespecialiseerd in mensenrechten over de problematiek rond religieuze identiteit, nationalisme en geweld. Ze vraagt zich daarbij af wat er tegen het toenemende geweld gedaan kan worden. In veel delen van de wereld zijn de conflicten immers een groot probleem. Een samenvatting …

In het zuiden van Azië is godsdienst een belangrijk onderdeel van de identiteit van een persoon. Dat heeft te maken met de achtergrond van kolonialisme, maar ook met de grote verscheidenheid in taal en cultuur. Een aantal politieke en maatschappelijke groeperingen misbruiken die verschillen. In het recente verleden is er een toenemende overlapping tussen gewelddadig religieus fundamentalisme en nationalisme. Dat heeft geleid tot vijandigheid ten opzichte van religieuze minderheden, in het bijzonder de christenen. Enkele voorbeelden:

In de Amerikaanse staat Iowa hebben de Republikeinen een wet goedgekeurd die de meeste abortussen na zes weken zwangerschap verbiedt. Daarmee is het de strengste abortuswet van het land. De nieuwe wet wordt ook wel de ‘hartslagwet’ genoemd. Elke vrouw die een abortus wil, moet eerst een echografie laten nemen om na te gaan of er bij de foetus al een hartslag waarneembaar is. Als dat effectief het geval is, mag er geen abortus uitgevoerd worden. “We leven als ons hart begint te kloppen, ons leven is voorbij als het stopt met kloppen”, zo verdedigt een Republikeins vertegenwoordiger uit Iowa de strenge wet. De enige uitzonderingen op de wet zijn wanner de zwangerschap het gevolg is van een verkrachting of incest, of wanneer het leven van de vrouw in gevaar is.

Hoe zou het met de vluchtelingen zijn? Het is een wat cynische vraag wanneer je het dagelijkse nieuws goed in de gaten houdt. Aquarius zal voor sommige mensen alleen een sportdrank zijn, maar het is ook de naam van het schip dat zowel door Malta als door Italië geweigerd werd omdat men in die landen niet weer een lading vluchtelingen wilde opvangen. Omdat het terugsturen van deze mensen naar een gebied waar hun leven bedreigd wordt verboden is door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens, moest er een andere oplossing gevonden worden – en uiteindelijk toonde Spanje zich bereid om een welkom te bieden. Intussen tonen de cijfers aan dat de vluchtelingenstroom naar Europa langzamerhand begint op te drogen. Dat zou een hoopvol teken kunnen zijn, wanneer het zou inhouden dat er minder vluchtelingen in de wereld zijn. Helaas, het tegenovergestelde is waar …

Onderzoeksbureau IPSOS heeft een wereldwijde bevraging gedaan naar de houding van mensen ten opzichte van religie. 17.401 volwassenen uit een twintigtal landen kregen zes stellingen voorgelegd: 

- Religie doet meer kwaad dan goed in de wereld

- Mijn religie definieert mij als persoon

- Ik voel mij helemaal op mijn gemak in het gezelschap van mensen met een andere religieuze overtuiging dan ikzelf

- Ik verlies het respect voor mensen wanneer ik ontdek dat ze niet-religieus zijn

- Religieuze mensen zijn betere burgers

- Religieuze praktijken zijn een belangrijk onderdeel voor het morele leven van burgers in mijn land.

De uitslagen van het onderzoek zijn nog al uiteenlopend en lijken niet altijd consequent, maar er zijn op z’n minst een aantal duidelijke tendensen te bespeuren. België was een van de landen waar het onderzoek doorging en ons land onderscheidt zich op een aantal vlakken. 

Studentenzondag op 21 oktober 2018

Op 21 oktober organiseren Ichtus Vlaanderen en de EAV de Studentenzondag, een dag waarop we stilstaan bij en bidden voor studenten en het studentenwerk. Het thema van dit jaar is ‘Herstel je voor…’ en kadert binnen het jaarthema ‘herstel’. 

Ruth Sintobin, stafwerker van Ichtus-Vlaanderen, geeft haar visie op de komende studentenzondag:

Het eerste waar ik aan denk wanneer ik het thema van Studentenzondag zie, is ‘oorlog’. Ik heb in mijn boekenkast aan aantal boeken staan die waargebeurde of fictieve verhalen vertellen over de Tweede Wereldoorlog. Zo’n boeken verhalen over ongekend lijden, maar er is ook altijd hoop terug te vinden. Verzetsstrijders die tegen machthebbers ingaan en geloven in een betere toekomst. Joden in Auschwitz die er alles aan doen in leven te blijven, omdat ze geloven dat hun lijden ooit zal eindigen. Kinderen die dromen over smeuïge boter en ijsjes… Hun land werd kapot gebombardeerd, ze worden uitgehongerd en mishandeld, hun leven kan elk moment beëindigen. En toch, toch dromen ze en verlangen ze naar herstel. Naar anders en beter. Een nieuw begin. 

Wie ooit een land in het Midden-Oosten bezocht heeft, herinnert zich wellicht de oproep tot gebed die vijfmaal per dag vanuit de minaret van de plaatselijke moskee weerklinkt. In Europa gebeurt dit zelden. Toen de politie van het Zweedse Växjö aan de plaatselijke moslimgemeenschap de toelating verleende om eenmaal per week de gebedsoproep over de stad te laten horen, leidde dat tot uitgebreide discussies. Enkele maanden voor de verkiezingen was het ook een veel besproken onderwerp in de politiek. Aangezien de rechtse partijen in Zweden aan een sterke opmars bezig zijn, zal ook het immigrantenvraagstuk hoogstwaarschijnlijk veel aandacht krijgen. 

Iedere vrijdag weerklinkt de ‘adhan’ (gebedsoproep) gedurende 3 minuten en 45 seconden. De vergunning die door de politie werd afgeleverd, beperkt wel het geluidsniveau om de rest van de bevolking niet al te zeer te storen.

Op 18 mei 2018 stortte op Cuba een Boeing passagiersvliegtuig neer, kort na het opstijgen in Havana. In de crash kwamen 110 mensen om het leven en daarmee is dit het zwaarste Cubaanse vliegtuigongeval in bijna 30 jaar. In totaal kwamen slechts drie passagiers uit het wrak. Onder de slachtoffers bevonden zich ook 10 voorgangers en hun vrouwen. Hun overlijden is bevestigd door hun kerkgenootschap, de Kerk van de Nazarener uit de regio Mesoamerica. 

De Raad van Kerken in Cuba, die de evangelische kerken in het land overkoepelt, liet weten dat de voorgangerskoppel op de terugweg waren van een bijeenkomst in het El Nazareno Evangelical Seminary. 

De stille revolutie rond abortus

“Wat we vandaag zien is het hoogtepunt van een stille revolutie die de afgelopen 10 of 20 jaar heeft plaatsgevonden”. Dat was de reactie van Ierlands eerste minister Leo Varadkar na de voor velen verrassende uitslag van het ‘abortusreferendum’ in zijn land. Terwijl opiniepeilingen de indruk gaven dat er een nipte meerderheid zou zijn voor het behouden van de strenge abortuswet in Ierland, was de uitslag van de volksraadpleging duidelijk: tweederde van de inwoners is voor een aanpassing. 

Ierland is lang een bolwerk geweest van conservatieve standpunten. Op het vlak van abortus betekende dit dat zwangerschapsafbreking zo goed als onmogelijk was. Wie toch voor deze optie koos, moest daarvoor naar Engeland. De houding ten opzichte van abortus werd tot nu toe sterk bepaald door de invloed van de Rooms-Katholieke Kerk. Ierland is inmiddels ook meer geseculariseerd, en dat heeft gevolgen voor de ethische standpunten van de bevolking.

De tijd dat de homoseksuele beleving pertinent veroordeeld werd door de Rooms-Katholieke Kerk lijkt stilaan voorbij. Niet dat er een officiële aanpassing in het verschiet ligt wat betreft de kerkelijke leer rond het thema – toch toont de kerk in België steeds toleranter. Aartsbisschop Jozef De Kesel had onlangs een ontmoeting met een Mechelse holebi-beweging en deed daar enkele opmerkelijke uitspraken, zoals ‘De Katholieke kerk moet homoseksuelen en lesbiennes meer respecteren, ook in hun seksualiteitsbeleving’.

De Kesel relativeerde in het gesprek, dat doorging in het Aartsbisschoppelijk paleis, de houding van de Rooms-Katholieke Kerk ten opzichte van de homoseksuele praktijk: ‘Iedereen voelt aan dat dit niet meer houdbaar is. Paus Franciscus zei een poos geleden over holebi’s: “Wie ben ik om mensen die God zoeken, te veroordelen”. De verwijzing naar de huidige paus is niet toevallig, want de kerkvorst komt regelmatig met uitspraken op dit vlak in het nieuws. Tijdens een recent bezoek aan Chili vertelde hij tegen een homoseksuele man: “God heeft je zo gemaakt en houdt zo van je”. 

Verdwijnt abortus binnenkort uit het strafrecht? Als het van een groeiend aantal Belgische politici afhangt wel. Samen met een reeks experten pleiten ze voor een depenalisering van de vroegtijdige zwangerschapsafbreking. Een aantal oppositiepartijen zien de regelgeving liefst nog voor de zomer aangepast. CD&V geeft de voorkeur aan een regeling die kadert binnen de hele hervorming van het strafrecht en is terughoudend als het gaat over wijzigingen van de huidige situatie. Zolang er nog niet over het onderwerp is gestemd, blijft de toestand ongewijzigd, maar de tendens lijkt hoe dan ook in de richting van een versoepeling te gaan.

In ons land is abortus nog altijd strafbaar. Alleen wanneer de zwangere vrouw zich in een noodtoestand bevindt, kan een abortus uitgevoerd worden zonder gerechtelijke consequenties. Of er van zo’n toestand sprake is, kan door de vrouw zelf beoordeeld worden. In de praktijk lijkt zwangerschapsafbreking daardoor soms een recht, maar volgens de letter van de wet is dat niet zo.

Amerikaans onderzoek suggereert dat religie geassocieerd kan worden met een bijna vier jaar langere levensduur.
(Overgenomen uit Scientas H.S.)

De onderzoekers baseren zich op een analyse van necrologieën: levensbeschrijvingen van mensen die overleden zijn. De onderzoekers namen eerst 505 van deze necrologieën onder de loep. Al deze necrologieën waren in het jaar 2012 in de krant Des Moines Register (Iowa) verschenen. De onderzoekers keken naar de leeftijd van de overledene en of deze religieus was. Ook werd gekeken of de overledene een man of een vrouw was en gehuwd was of niet. Daarnaast vormden de onderzoekers zich – wederom op basis van de necrologie – een beeld van het sociale leven van de overledene. Zo werd er bijvoorbeeld gekeken bij welke verenigingen hij of zij zat en of hij of zij vrijwilligerswerk deed.