Benieuwd naar de geschiedenis van de EAV, bekijk dit filmpje.

Dr. Thomas Schirrmacher, de Associate Secretary General van de Wereld Evangelische Alliantie (waar hij verantwoordelijk is voor de interkerkelijke relaties) feliciteerde Zijn Heiligheid Abune Mathias, patriarch van de Ethiopische Orthodoxe Kerk met de verzoening en hereniging van de tot dan toe verdeelde kerk, en met zijn volgehouden werk van verzoening in de staat. Hij deed dat ook  vanwege de inzet van de patriarch voor een vredesverdrag tussen Ethiopië en Eritrea. 

Schirrmacher was vergezeld van een delegatie van 6 voormalige moslims uit de buurlanden. Ook bisschop Melake Genet Abba Kidane Miriam, die reeds eerder in Genève een ontmoeting had met Schirrmacher, maakte deel uit van het gezelschap. De delegatie bracht verder

Acteur Neal McDonough verklaarde onlangs dat hij gedurende jaren op een zwarte lijst heeft gestaan omdat hij weigerde seksscènes te spelen. De acteur is bekend vanwege zijn rollen in ‘Band of Brothers’, ‘Minority Report’ en ‘Desperate Housewives’. Niet lang geleden kwam McDonough openlijk uit voor zijn christelijke overtuiging, een overtuiging die hem in 2010 zijn job kostte in de ABC-serie ‘Scoundrels’.

Neal McDonough werd ontslagen toen hij weigerde om een seksscène te spelen met co-star Virginia Madsen. “Daarna kon ik nergens meer werk vinden, omdat ik bekend stond als een religieus fanaticus. Ik ben inderdaad heel gelovig en God en gezin gaan bij mij voor alles. Daar heb ik altijd aan vastgehouden, al was dat soms heel moeilijk.

Franse EA regeert op pedofilieschandalen in RK-kerk

Op haar afgelopen Algemene Vergadering heeft de Franse Evangelische Alliantie (CNEF) stilgestaan bij de verschillende schandalen die zich hebben voorgedaan in de Rooms-katholieke kerk. Ook bij onze Zuiderburen zijn in de afgelopen jaren heel wat verhalen rond pedofilie aan het licht gekomen. Etienne Lhermenault, voorzitter van de CNEF zegt daarover: “We zijn  ontzet over de recente onthullingen en we voelen mee met de slachtoffers van deze strafbare feiten”.

De aandacht voor de wantoestanden heeft niet tot doel de fouten van de katholieke kerk extra aan de kaak te stellen. Lhermenault ziet een aantal kwalijke neveneffecten van de voorvallen: “Velen van ons voelen zich misschien niet betrokken omdat het gaat over gebeurtenissen bij een andere kerk, een kerk die we nogal eens bekritiseren, maar het zou fout zijn als we de zaak zouden negeren. In de eerste plaats stellen deze gebeurtenissen het hele christendom in een kwaad daglicht en er staat meer op het spel dan reputatie van de christenen: het gaat over het getuigenis dat gegeven wordt van Hem die ons verlost heeft”.

Katholiek godsdienstonderwijs streeft naar religieuze geletterdheid

In een maatschappij waarin het Rooms-katholicisme steeds meer invloed verliest, blijft het onderwijs van die zuil nog altijd veruit het grootste net. Dat zorgt onvermijdelijk voor een spanningsveld: steeds minder leerlingen hebben nog enige affiniteit met de kerk, of met geloven in het algemeen en tegelijkertijd moeten ze het vak ‘godsdienst’ volgen. In de afgelopen decennia heeft dat op veel plaatsen een duidelijke invloed gehad op het godsdienstonderwijs in de scholen: meer algemene levensbeschouwing in plaats van specifieke les over de religieuze overtuiging. Met die tendens in gedachte is de bevoegde instantie aan de slag gegaan met een aanpassing van het leerplan. Kerngedachte daarbij is: streven naar meer religieuze geletterdheid.

In een interview met Kerknet geeft Jürgen Mettepenningen, moderator van Erkende Instantie rooms-katholieke godsdienst een toelichting over de intenties van het nieuwe leerplan. Allereerst stelt hij dat het in feite niet gaat over een nieuw leerplan, maar

Het archief van de Lausanne-beweging bestaat uit veel boeiende artikelen, geschreven door evangelische leiders van over de hele wereld. Onderstaande tekst is van de hand van Ajith Fernando, die lijden als een onlosmakelijk deel ziet van het christelijke leven. Vrucht dragen zonder moeilijkheden te verdragen, is voor hem onmogelijk. Als christen uit het Oosten die in het Westen gestudeerd heeft, doet hij een oproep om het lijden niet uit de weg te gaan. Een uitgebreide samenvatting van zijn tekst:

Ik voelde me nederig toen ik terugkwam na het geven van een lessenreeks, diep in het zuiden van Sri Lanka. Het is de ervaring van de voorgangers daar dat het gemakkelijk 10 tot 15 jaar kan duren voordat pionierswerk in onbereikte gebieden enige vrucht oplevert. In die periode vermindert soms de vijandige houding van de bewoners nauwelijks. Velen geven hun evangelisatiepogingen na enkele jaren op, maar wie volhardt zal ‘eeuwige resultaten’ boeken.

Welvaart is relatief. In enkele delen van de wereld is welvaart een vanzelfsprekendheid, maar een groot deel van de bevolking van deze aarde leeft in armoede. De ongelijke verdeling van rijkdom brengt mensen in beweging. Het is slechts een minderheid van de mensen die land en volk achter zich laat om elders een beter leven te zoeken. Maar voor wie in de Westerse wereld woont, lijkt het een oneindige stroom.

De wereld verlangt naar vrede. Sinds de val van de muur lijken de grote conflicten te zijn gestopt. Maar regionaal gaat het geweld door. Het Midden-Oosten blijft een broeihaard van spanningen en in Afrika zijn de conflicten talrijk. Wie met acuut levensgevaar bedreigd wordt, heeft dikwijls geen andere optie dan huis en haard te verlaten. Als dat huis nog niet verwoest is door militair geweld. Alleen een klein deel van de bedreigde bevolking neemt de stap om effectief te vluchten. Maar voor wie in de Westerse wereld woont, lijkt het een oneindige stroom.

Op 16 januari vierde de de Europese Evangelische Alliantie het 25-jarig jubileum van haar kantoor in Brussel. Dat gebeurde met een ronde tafel ontmoeting rond het thema van de integratie van moslims in Europa. Die conferentie werd gevolgd door een dankdienst in de Kapel voor Europa en een receptie, waar ook verschillende mensen aanwezig waren die in de loop van de tijd een rol hebben gespeeld in het Brussels kantoor.

Het idee om ook in Brussel aanwezig te zijn, ontstond in 1992 op een vergadering van de EEA. Hoewel de EU veel kleiner was dan nu – de naam ‘Europese Unie’ bestond zelfs nog niet, voorzagen een aantal Europese evangelische leiders dat de politieke samenwerking binnen Europa steeds sterker zou worden. In die periode was de evangelische aanwezigheid in de buurt van de Europese instellingen zo goed als onbestaande. De ‘evangelische stem’ was dus nauwelijks hoorbaar. De ideeën leidden tot de opening van een eigen kantoor in de Brusselse Europese wijk, al moet gezegd worden dat het in de eerste jaren eerder een delen was van de faciliteiten van de (weinige) andere evangelische organisaties.

Nieuwe wet bestraft ook klanten

Israël is toegetreden tot het kleine clubje landen dat de gebruikers van prostitutie bestraft, en niet alleen de vrouwen die hun diensten aanbieden. Volgens de tekst is voortaan de aanwezigheid in een gelegenheid waar seksuele diensten worden verstrekt, zoals een bordeel, strafbaar.

Voor een eerste feit riskeert een overtreder een boete van 2000 sjekel (475 euro), een bedrag dat verdubbeld wordt wanneer men binnen de drie jaar voor een tweede keer betrapt wordt. Klanten kunnen ook wettelijk vervolgd worden, met een mogelijke maximumstraf van ongeveer 18.000 euro tot gevolg.

De ‘Nashville-verklaring’ heeft de afgelopen weken in Nederland heel wat stof doen opwaaien, en de commotie is voor een deel ook naar ons land overgekomen. Voor wie ‘Nashville’ alleen maar kennen als de ‘hoofdstad van de countrymuziek’ of die de Amerikaanse stad helemaal niet kennen, een woordje uitleg. In Nashville werd in 2017 door zo’n 150 evangelische voormannen een verklaring opgesteld over homoseksualiteit en genderidentiteit. Meer dn 20.000 mensen, veelal evangelische leiders hebben die tekst ondertekend. Onlangs werd er een Nederlandse vertaling van gepubliceerd, die in eerste instantie door 200 mensen getekend werd. De reacties daarop gingen van onvoorwaardelijke steun tot diepe verontwaardiging.

De Nashville-verklaring is een typische verklaring in de stijl van ‘wij bevestigen’ en ‘wij ontkennen’. Zo luidt het eerste artikel:

Wordt de vrijheid van godsdienst aangetast?

De wet werd al in 2017 goedgekeurd, maar met het aanbreken van het nieuwe jaar werden de bepalingen nu ook effectief van kracht: sinds 1 januari 2019 is onverdoofd slachten in Vlaanderen verboden. Vanaf nu mogen dieren enkel nog ritueel geslacht worden na een omkeerbare verdovingstechniek zoals elektronarcose, waardoor een dier ongevoelig wordt voor pijn. Het verbod werd gecontesteerd door zowel de Joodse als de moslimgemeenschap.

Na de goedkeuring van de wet werd een tussenpersoon aangeduid om verdere gesprekken met de geloofsgemeenschappen te voeren, al werd het principe van het verbod niet meer ter discussie gesteld. Door de nieuwe regelgeving wordt het koosjer slachten van dieren zo goed als onmogelijk. Een tegenslag voor bedrijven als Kosher Poultry uit Londerzeel. Het is een van de grootste koosjere slachthuizen in Europa, maar nu blijft er voor de firma weinig anders over dan de deuren te sluiten en het personeel te ontslaan. Een verhuizing naar Hongarije wordt overwogen.

Oproep voor meer actie tegen klimaatsverandering

Begin december vond in Katowice een belangrijke klimaatconferentie plaats, de zogenaamde COP24. Naar aanleiding daarvan onderschreven 62 christelijke leiders, waaronder de ‘senior advisor for social justice’ Christine MacMillan, een open brief aan de deelnemers. Wereldwijd engageerden zich ook meer dan 5000 christenen in actie en gebed. In de brief werd de aandacht gevestigd op de vernietigende effecten die de klimaatsverandering heeft: Er zijn tegenwoordig zowel meer overstromingen als uitzonderlijke droogtes. Voor sommigen betekent dit dat ze niets te eten hebben, dat huizen wegspoelen en een aantal gemeenschappen zelfs helemaal weggevaagd werden – en wellicht nooit meer terug opgebouwd worden. De armen zitten gevangen in een armoede die over de generaties heen gaat.