Benieuwd naar de geschiedenis van de EAV, bekijk dit filmpje.

Als je iemand in het ziekenhuis bezoekt, is het wijs om zorgvuldig je woorden te kiezen. Natuurlijk is het feit dat je er bent en dat je geeft om de persoon al heel belangrijk. Hij zal je inspanningen zeer waarderen. Maar om zeker te zijn dat je een goede tijd samen hebt, zorg ervoor dat je deze vijf uitspraken niet doet.

Hier gaan we:

1. "Weet je wat je zou moeten doen? Je zou dit moeten proberen..."
“Een bezoek aan een vriend in het ziekenhuis is niet het juiste moment om therapieën aan te bevelen die jij op Pinterest hebt geleerd of van je neef hebt gehoord. Als iemand in het ziekenhuis ligt, betekent dat een gecompliceerde ziekte, met veel tests en heel veel gezondheidsprofessionals. De meeste mensen voelen zich overweldigd, uitgeput en bang in deze omgeving.

Als je suggereert dat een huis-tuin-en-keukenoplossing het antwoord biedt, kan vernederend zijn.”

Een artikel hoeft niet noodzakelijk recent te zijn om actueel te zijn. Dat bewijst de Lausanne-beweging door een tekst online te zetten die afkomstig is van J.I. Packer en uitgesproken werd op het Tweede Congres over Wereldevangelisatie. Dat ging door in Manila in 1989. De theoloog Packer is inmiddels in de negentig, maar staat nog altijd volmondig achter wat hij indertijd zei. Hij besteedde specifiek aandacht aan de rol van de Heilige Geest in het leven van iedere christen, vanaf het moment dat iemand tot bekering komt. Het woordgebruik zouden we nu hier en daar wat gedateerd noemen, maar de boodschap is nog altijd even sterk…

Ik woon in Vancouver, Canada, waar de wind zelden sterker wordt dan een zachte bries. Maar in Groot-Brittannië, waar ik voordien woonde,  rukte de storm de takken van de bomen, daken van de huizen en kon ke soms amper blijven staan. De kracht van een orkaan of een tropische tyfoon is ontzagwekkend. En toch is juist de wind Gods beeld van het werk en de persoon van de Heilige Geest.

De Church of England – de Anglicaanse Kerk – heeft haar steun uitgesproken voor de plannen om het Verenigd Koninkrijk ‘bekeringstherapieën’ te verbieden, terwijl andere christelijke groeperingen gewaarschuwd hebben voor de implicaties op de het van de vrije meningsuiting. De Britse regering ontvouwde onlangs een ’75-punten LHBT-actieplan’ om de discriminatie van lesbischen, homo’s, biseksuelen en transgenders beter te bestrijden. Een van de punten in het plan is alle ‘wetgevende en niet-wetgevende opties te overwegen om het aanbieden, verzorgen of promoten van ‘bekeringstherapie’ te verbieden. Vooral dat punt was een reden voor de woordvoerder van de Anglicaanse Kerk om het plan te steunen. Dat kwam er ook nadat de kerk afgelopen jaar druk had uitgeoefend op de regering om tot een dergelijk verbod te komen. Vorig jaar keurde de synode van de Anglicanen een motie goed waarin stond dat dergelijke ‘behandelingen’ geen plaats meer mochten hebben in de moderne wereld.

Eind juni lanceerde het Europese Platform tegen Religieuze Intolerantie en Discriminatie (EPRID) in Brussel een nieuwe beweging, de #FoRBDefender Movement. Het is een online initiatief dat het bewustzijn van het recht op vrijheid van godsdienst en overtuiging (‘FoRB) wil versterken. De beweging is solidair met mensen waar ook ter wereld die geconfronteerd worden met discriminatie, onderdrukking of geweld vanwege hun godsdienst of overtuiging. Ze roept de beleidsmakers (op nationaal en internationaal niveau) op deze fundamentele mensenrechten sterker te verdedigen.

Amy Shepherd, Advocacy Manager van Christian Solidarity Worldwide (CSW) en lid van de Raad van Coördinatoren van EPRID zegt in een verklaring: “Op veel plaatsen in deze wereld wordt de vrijheid van mensen om een godsdienst of overtuiging te kiezen, uit te oefenen, te veranderen of te verlaten, bedreigd. Er is een dringende noodzaak om op te komen voor deze rechten en er bij beleidsmakers op aan te dringen om concrete, zichtbare en beschermende actie te ondernemen. EPRID hoopt dat door politici, diplomaten, journalisten, zakenmensen en activisten te benaderen, de #FoRBDefender beweging zal aantonen dat de vrijheid van godsdienst en overtuiging iedereen bescherming biedt en dat iedereen daarbij een rol dient te spelen”.

Nu de Europese richtlijn over de privacy, beter bekend als GDPR of AVG, in werking is getreden, komen de eerste juridische procedures om te zien hoever het toepassingsgebied van de nieuwe wet reikt. Zo ontstond er in Finland discussie over de vraag of het deur-aan-deur werk van de Getuigen van Jehova (en eventueel ook van andere godsdienstige groeperingen) ook het onderwerp is van de privacy-regels.

Zoals bekend, is een van de meest gebruikte methode van de Getuigen van Jehova het bezoeken van mensen – van deur tot deur gaan – en daarbij worden systematisch aantekeningen gemaakt. Ze houden dus gegevens bij van personen die niet tot de eigen groep behoren. De informatie die genoteerd wordt, bevat gegevens zoals naam en adres, maar ook inlichtingen over gezinssamenstelling en religieuze overtuiging. Die info wordt verzameld als geheugensteun om bij een volgend bezoek of gesprek te kunnen voortbouwen op wat er de vorige keer gezegd werd. De Getuigen houden in feite heel wat gegevens bij, zoals wie in welke wijk werkt, wie hoeveel uren aan ‘prediking’ besteedt en ook hoeveel publicaties er worden uitgedeeld. Ze houden overigens ook lijsten bij van mensen die expliciet gevraagd hebben om niet bezocht te worden.

Voorgangers, oudsten, pastorale medewerkers, die goede leiding geven zullen in de eerste plaats bezig zijn met het herderlijk begeleiden (ondersteunen) van de leden van de gemeente. Daarin dienen ze de gemeente en volgen ze ook het voorbeeld van Jezus na. Leiders die willen heersen, zijn altijd op zoek naar medewerkers die zonder tegenspraak bereid zijn hen te dienen. Men zal bij voorkeur oudsten, diakenen of andere medebestuurders kiezen, die blijk hebben gegeven niet snel tegen te spreken. Het gevolg is dat er bij vergaderingen meestal geen sprake is van overleg, maar veel meer van het geven van instructies.

Een van de bands die op het komende ‘Beachpraise’ acte de présence geeft, is Revelation. Niet voor het eerst, al moeten we daar gelijk bij zeggen dat van de groep die in de beginjaren van het festival op het podium stond, alleen de naam is overgebleven. Tegenwoordig speelt de band in een nieuwe bezetting. Maar het enthousiasme en het doel is gebleven: aanbidding. Niet vreemd natuurlijk voor een praiseavond … InterCom sprak met twee leden van de band: Daniël van Dijk en Liesbeth Krijnen. Hij speelt elektrische gitaar, zij bas. En allebei hebben ze een groot hart voor aanbidding.

Vanaf het begin was Revelation een band met muzikanten en zangers uit de Christengemeente van Kuurne (Kortrijk). Daniël en Liesbeth kwamen er bij toen ze van Gent naar Heule verhuisden en zich graag wilden inzetten voor muziek en aanbidding. Zeker voor Daniël is dat een verhaal dat ver terug gaat: hij speelde al vanaf zijn middelbare schooltijd in een bandje, en hij maakte in de evangelische wereld deel uit van verschillende groepen. Zo speelde hij mee in ‘Best Before’, de band die door Peter Van Dingenen werd opgericht. Peter stond ook aan de wieg van Beachpraise, dus voor Daniël is het evenement niet nieuw. De muzikale weg van Liesbeth was heel anders: ooit speelde ze cornet en bariton in een brassband. Daar stopte ze mee in haar tienerjaren, maar later tokkelde ze wat op een gitaar. En nu heeft ze dus de basgitaar vast.

De Afrikaanse schrijfster Obianuju Ekeocha stelt in haar boek ‘Target Africa: Ideological Neo-colonialism in the Twenty-First Century’ dat Afrika opnieuw gekoloniseerd wordt door het Westen. Dit keer niet met militaire middelen maar met ideologieën zoals seksuele bevrijding, geboortebeperking en abortus. De nieuwe vorm van kolonisatie is volgens haar gebaseerd op een meester-slaaf houding. In haar boek beschrijft ze de financiële stromen en politieke agenda’s achter deze vorm van onrecht.

Sinds de grote dekolonisatie van de tweede helft van de vorige eeuw, heeft Afrika zonder twijfel te maken gehad met allerlei socio-economische problemen en slecht functionerende politieke systemen. Rijke donors uit het Westen hebben gebruik gemaakt van die problemen en hebben de rol van bevrijder en redder opgenomen. Echter, ze hebben daarbij ‘oplossingen’ aangeboden die tegengesteld zijn aan de waarden van de meeste Afrikanen, stelt de schrijfster in ‘Target Africa’.

Brian Stiller over het Global Christian Forum

Door de eeuwen heen is het christendom steeds diverser geworden. De ene kerk die in Jeruzalem ontstond, is uitgegroeid tot een bonte verzameling van allerlei denominaties en de verscheidenheid is vaak synoniem voor verdeeldheid. Splitsingen zijn snel gemaakt, verzoeningen duren heel wat langer. Soms gaan gelovigen uiteen omdat ze op persoonlijk vlak niet met elkaar overeenkomen, maar dikwijls zijn het leerstellige kwesties die kerken verdelen. Waar de Rooms-katholieken de diversiteit doorgaans binnen de organisatie houden, kenmerkt het Protestantisme zich eerder door het steeds verder opsplitsen. Pogingen om deze tendens tegen te gaan, vatten we samen onder de noemer ‘oecumene’ – afgeleid van het Griekse woord oikomene, dat letterlijk ‘de bewoonde wereld’ betekent. Een van de organisaties die wereldwijd de eenheid tracht te bevorderen, is het Global Christian Forum. Regelmatig worden er bijeenkomsten gehouden. Dr. Brian Stiller, Global Ambassador van de World Evangelical Alliance, bezocht de recente conferentie in Bogota (Columbia) een gaf er op de website van de WEA zijn visie op. Een samenvatting:

Er wordt druk gewerkt aan de herziening van het Strafwetboek. Er was intussen al een uitgebreide media-aandacht voor het feit dat de vrijwillige zwangerschapsafbreking uit het strafwetboek zou verdwijnen, maar er wordt ook gewerkt aan een reeks andere wijzigingen. Sommige misdrijven verdwijnen, anderen komen erbij of worden verzwaard. Een in het oog springende aanpassing is het feit dat er wordt voorgesteld dat de leeftijd waarop een jongere kan toestemmen in een seksuele relatie verlaagd wordt van 16 naar 14 jaar. Daar zijn wel enkele voorwaarden aan verbonden: de partner mag maximum 5 jaar ouder zijn en er mag geen machts- of vertrouwensrelatie zijn tussen de twee, zoals dat bijvoorbeeld het geval bij een trainer of een leerkracht (hoewel, een leerkracht van 19 jaar?).

EDN-conferentie in Riga

Het European Disability Network (EDN) is een verzameling van christelijke bedieningen in Europa die zich op een of andere manier met gehandicapten bezighouden. De deelnemers aan het netwerk komen regelmatig samen en dit voorjaar was dat het geval in Riga (Letland). Afgevaardigden uit 12 landen vierden er de tiende Europese bijeenkomst. Het belangrijkste doel van de bijeenkomst in Riga was om visies te versterken binnen een continent dat verschillende culturele en sociale aspecten heeft, rekening houdend met het feit dat deze bruggen mensen met en zonder beperkingen verbinden. Mensen classificeren nu eenmaal, terwijl het voor God geen verschil maakt hoe een mens is

Aandacht schenken aan de gehandicapte medemens zou een prioriteit moeten zijn, stelt Gemeenten en Gehandicapten: “We moeten er rekening mee houden dat in Europa bijna 100 miljoen mensen een soort handicap hebben (fysiek, sensorisch of verstandelijk), maar we zien nog steeds tekorten in onze kerken over hoe te integreren, aan te passen en, vooral, te includeren. Hoewel het ook een aanmoediging is om te zien hoe dit werk zich ontwikkelt door verschillende christelijke organisaties in elk van de betrokken landen.