Benieuwd naar de geschiedenis van de EAV, bekijk dit filmpje.

De Pro-Life beweging richt zich op het verkeerde doel als ze probeert de uitspraak van het Amerikaanse Hooggerechtshof in de zaak Roe vs Wade ongedaan te maken. Dat is de mening van het hoofd van Care Net, Roland C. Warren: “Het punt dat ik wil maken, is dat er een verschil is tussen een doel en een strategie”. Het historische besluit van het Hooggerechtshof dateert van 1973 en opende indertijd de weg naar een liberale abortuswetgeving in de Verenigde Staten.

“Waar moet het de pro-life beweging eigenlijk om gaan”, is de vraag die Warren zich stelt. “Het gaat daarbij niet om de doelstellingen van een individuele organisaties die actief zijn binnen de pro-life beweging, maar om het doel van de beweging in zijn geheel.” Warren is van mening dat veel christenen vandaag proberen te bewijzen dat ze pro-life zijn doordat ze op een bepaalde politicus hebben gestemd die tegen abortus is, of dat een gift hebben gegeven aan een pro- life organisatie.

De Wereld Evangelische Alliantie heeft een ambassadeur bij de Russisch-Orthodoxe Kerk benoemd. Dr. Vitaly Vlasenko werd voorgedragen door de moderatoren van het Office for Intrafaith and Interfaith Relations in Bonn, Thomas Schirrmacher en bisschop Cesar III Punzalan. Overeenkomstig de regels van de WEA werd Vlasenko aangesteld door Algemeen Secretaris Efraim Tendero. Kirill I, patriarch van Moskou en Rusland heeft de aanstelling aanvaard.

Het Departement Theologische Zaken van de Wereld Evangelische Alliantie en het Departement Externe Kerkelijke Relaties van het Patriarchaat van Moskou (dat verantwoordelijk is voor de oecumenische relaties) zijn ook overeen gekomen om nauwer samen te werken. De onderhandelingen die tot dit besluit hebben geleid door Schirrmacher en Vlasenko van de kant van de WEA en aartspriester Vader Stefan van orthodoxe zijde. De gesprekken werden uitdrukkelijk gevoerd tussen de Wereld Evangelische Alliantie en de Russisch-Orthodoxe Kerk asl geheel, inclusief de autonome Orthodoxe Kerken die met de Russische geaffilieerd zijn. 

Hoe staat het christelijk geloof er tegenwoordig voor? Vaak wordt dit per land bekeken (en verschillen de antwoorden per regio), maar een recente studie bekijkt de kwestie op wereldvlak. Het Center for the Study of Global Christianity, onderdeel van het Gordon-Conwell Seminary publiceert regelmatig een document rond de status van het globale christendom. Dat levert heel veel cijfers op, maar toont tegelijk ook een aantal interessante tendensen.

40 jaar Bethesda

“De energie van toen en de wijsheid van nu”. Het is kort samengevat wat Gerrit Houtman als ideaal ziet voor Bethesda. Aan de vooravond van het veertigjarig jubileum van het Christelijke centrum voor hulpverlening en vorming blikt hij terug op de boeiende reis die de afgelopen decennia werd afgelegd. Voor de meesten die alleen de huidige werking kennen, zal het verbazend zijn waar Bethesda in de loop van de jaren voor stond. Immers, de focus lag niet altijd op de ambulante hulpverlening; het verhaal begint in feite met de opvang van drugsverslaafden. 

Eind jaren ‘70 weren er in Limburg heel wat nieuwe christengemeenten ontstaan. Ze boden de mensen een geestelijk onderdak, maar wilden ook een bijdrage leveren aan de maatschappij. Sociale bewogenheid was ook toen al een belangrijk kenmerk van de nieuwe christenen. Het verlangen om iets voor de medemens te betekenen kreeg vorm toen er een in Gruitrode een opvangcentrum voor drugsverslaafden werd opgericht. Succesverhalen uit Amerika, zoals die te lezen zijn in het boek Het Kruis in de Asfaltjungle van David Wilkerson, zorgden voor de nodige inspiratie. Ook al was de situatie in het landelijke Limburg niet zo dramatisch als in de getto’s van New York, ook hier waren jongeren in drugs verzeild geraakt en zochten ze naar vrijheid van hun verslaving. Het enthousiasme om die vrijheid te verkondigen was groot. De verslaafden kwamen bij wijze van spreken vanzelf.

Belgium Mission Team naar Bulgarije

“In Albanië heb ik niks te zoeken”. Het was de eerste reactie van Ward Maesen toen hij de suggestie kreeg om voor zijn Outreach van de Discipelschaps TrainingsSchool (DTS) naar dit land te vertrekken.  Aansluitend op de cursus van Jeugd met een Opdracht gaan de studenten voor een aantal maanden naar een zendingsveld ergens in de wereld, en Ward had een voorkeur voor Israël. Het land op de Balkan zei hel niets, maar van verschillende kanten kreeg hij de vraag om naar Albanië te gaan. Met de nodige tegenzin vertrok hij dan toch naar Zuid-Oost Europa – een beslissing die achteraf de goede bleek te zijn. Sindsdien ligt zijn zendingsfocus op het oosten van ons continent …

Op 12 september 2019 heeft dr. Myria Vassilaidou, de ‘anti-trafficking coördinator’ van de Europese Unie het tweede rapport van Europese Commissie aangaande mensenhandel gepresenteerd aan het Europese Parlement. De boodschap van dr. Vassiliadou was duidelijk: als we willen dat er echt vooruitgang wordt geboekt in de strijd tegen de mensenhandel, dan moet er een einde gemaakt worden aan de cultuur van straffeloosheid. Dat is het bijzonder waar als het gaat om de seksindustrie, waar de meeste slachtoffers van mensenhandel belanden.

Van 11 – 14 juni 2019 kwamen meer dan 70 deelnemers uit ruim 20 landen in het Duitse Bad Blankenburg samen voor de jaarlijkse vergadering van de Europese Evangelische Alliantie (EEA). Ze stonden stil bij de vraag hoe de evangelische christenen in Europa op een betere manier de boodschap van liefde en hoop kunnen communiceren in deze onzekere tijden . Het thema luidde: ‘Hoe reizen we veilig naar huis?’. Daarbij ging het niet alleen om het algemene menselijke verlangen naar veiligheid, maar ook over de zorgen waar Europa tegenwoordig mee geconfronteerd wordt. De Algemeen Secretarissen van de nationale evangelische allianties, de vertegenwoordigers van de geaffilieerde leden en de voorzitters van de verschillende Hope for Europe-netwerken bespraken de redenen waarom Europeanen zich onveilig voelen in hun eigen land. Die redenen werden dan bekeken vanuit het licht van de Bijbel. De EEA wil de kerken aanmoedigen om naar hun eigen angsten en zorgen te kijken, ze met liefde te overwinnen en om een werkelijke toevlucht te vinden bij God.

Resolutie tegen therapie die geaardheid wil veranderen

Het ‘parlement’ van de Amerikaanse staat Californië heeft een tekst goedgekeurd die religieuze leiders en groeperingen die therapieën aanhangen om iemands seksuele oriëntatie te wijzigen, de schuld geven van zelfmoord(pogingen) van mensen die zich uiten als lesbisch, homoseksueel, biseksueel of transgender (LHTB).  De resolutie vraagt dat de gelovigen in de staat hun benadering van mensen die zich seksueel aangetrokken voelen tot hetzelfde geslacht, en andere leden van de LHTB-gemeenschap, wijzigen. 

De resolutie was een initiatief van parlementslid Evan Low van de Democraten. Vorig jaar had de man ook al een initiatief genomen, maar hij trok toen zijn tekst – hoewel al goedgekeurd door Parlement en Senaat – onder publieke druk terug voordat die door de gouverneur werd getekend. De huidige tekst is een resolutie en moet als zodanig ook niet ondertekend worden. De resolutie richt zich specifiek op voorgangers en hulpverleners die zich richten op mensen met vragen rond hun geaardheid en gender.

De christelijke ngo Tearfund wordt dit jaar 40. In de komende maanden zullen we daar zeker aandacht aan besteden, maar eerst blikken we terug op het overzicht van vorig jaar. Want hulpverlening aan de Derde Wereld is niet alleen iets van de afgelopen decennia, het is een taak die in de huidige tijd nog even dringend is. Er lopen momenteel zo’n 40 projecten bij Tearfund, in verschillende werelddelen. En bij ieder project is duidelijk: de hulp is hard nodig…

In 2018 deed de federale regering een oproep voor een project in het kader van ‘Innovatie’. Dat is een interdisciplinair en interreligieus project dat vernieuwing kan brengen in de humanitaire sector. In het kader daarvan zette Tearfund in Zuid-Soedan een grootse samenwerking op dat er op gericht is actoren uit de humanitaire sector en ‘geloof-gedreven’ actoren te versterken. Op die manier moet de impact van het humanitaire werk versterkt worden. Bij de samenwerking wordt een meervoudige aanpak gehanteerd.

Herfstnummer Wegwijzer

Een breedlachende Jordan Botaka siert de voorpagina van de nieuwe Wegwijzer. De aanvoerder van voetbalclub Sint-Truiden heeft ook wel een aantal goede redenen om blij te zijn. Zijn kinderdroom – en eigenlijk was het een gebed – om profvoetballer te worden, is ruimschoots uitgekomen. Afgelopen seizoen maakt hij met zijn ploeg heel wat successen mee. En toch blijft Jordan met beide voeten op de grond. Als je weet uit welke situatie hij komt, is dat niet verwonderlijk. Op heel jonge leeftijd verlieten zijn ouders als politieke vluchtelingen hun land en kwamen ze in Nederland. Later verhuisden ze naar België. Daar woont de voetballer – na enkele buitenlandse avonturen in zijn carrière – nog steeds. 

Halvering uren godsdienst?

Tijdens de onderhandelingen voor de nieuwe Vlaamse regering zijn er veel voorstellen op tafel gekomen, maar voor de evangelische wereld was er één item dat er sterk uitsprong, namelijk de mogelijke halvering van het aantal uur godsdienst dat in de (officiële) scholen gegeven wordt. Het was een idee dat vanuit liberale hoek al herhaaldelijk naar voor was gebracht: verschillende vrijzinnigen hopen de huidige levensbeschouwelijke vakken te vervangen door ‘burgerzin’ , waar weliswaar plaats is voor religie, maar dat een einde maakt aan het systeem waarbij de verschillende godsdiensten of levensbeschouwingen voor de  invulling mogen zorgen. Vooral bij de ‘kleinere godsdiensten’ veroorzaakte dit voornemen veel ongerustheid, en door de erkende levensbeschouwelijke instanties werd ook gezamenlijk gereageerd. De erkende instantie van de Protestants-Evangelische Godsdienst stuurde een brief aan de regeringsonderhandelaars om hun visie op het voorstel te geven. Onder de titel: ‘Als olifanten vechten, worden muizen vertrapt’,  sommen ze drie redenen op waarom de halvering van de lessen geen goed idee is. Hieronder de tekst van dat schrijven.